Chrzest

W naszej Parafii księgi ochrzczonych prowadzone są od roku 1930.

Dokumenty przy zgłaszaniu chrztu dziecka:

– akt urodzenia dziecka;
– dane o rodzicach chrzestnych (nazwisko i imię, data ur., dokładny adres)
– zaświadczenia z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary.
– jeżeli rodzice nie mieszkają na terenie naszej Parafii potrzebne będzie pisemne zezwolenie od swojego proboszcza.

Kto może zostać chrzestnym dziecka?

– osoba mająca ukończona 16 lat i przyjęła sakrament Bierzmowania
– należąca do Kościoła Katolickiego i uznająca prawdy głoszone przez Kościół
– przyjmująca sakramenty święte i uczestnicząca w Eucharystii
– małżonkowie żyjący w związku sakramentalnym
– rodzice wychowujący swoje dzieci po katolicku
– członkowie rodzin spotykających się z księdzem w czasie wizyty duszpasterskiej
– młodzież uczęszczająca na katechizację

Nie mogą być to osoby żyjące niezgodnie z wiarą i nauką Kościoła np. w związku cywilnym, konkubinacie lub nie mające nic wspólnego z życiem Kościoła (niepraktykujący, albo praktykujący tylko „od święta”).

Co na to Kodeks Prawa Kanonicznego?

Kan. 872. Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Kan. 874. § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1° jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;

2° ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;

3° jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;

4° jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;

5° nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.

Jak widać, wymogi Kościoła są bardzo konkretne. Jedynie ocena życia zgodnego z wiarą i odpowiadające funkcji chrzestnego może nasuwać pewne trudności i wątpliwości. Dlatego ksiądz powinien zapytać o sprawę modlitwy, uczestnictwa w coniedzielnej Eucharystii, o stosunek do zasad wiary i moralności chrześcijańskiej, o zdolność do wzięcia odpowiedzialności za chrześcijańskie wychowanie.